Niedawny kryzys na Morzu Czerwonym miał niszczycielski wpływ na różne egipskie sektory eksportu, a owoce cytrusowe odniosły znaczący skutek. Wydaje się jednak, że kampania na rzecz eksportu ziemniaków przetrwa burzę. Yassen Abdelhay, doradca ds. eksportu firmy Arafa Company, egipskiego eksportera ziemniaków, stwierdził, że pomimo zwiększonych kosztów transportu i wyzwań logistycznych wielkość eksportu ziemniaków pozostaje niezmieniona.
Odporność sektora ziemniaków na zakłócenia w łańcuchu dostaw można przypisać światowemu kryzysowi produkcyjnemu, który ma wpływ na tę niezbędną uprawę. Silny popyt na rynkach azjatyckich w połączeniu z problemami, z którymi borykają się największe kraje produkujące ziemniaki, zapewnił nieprzerwany przepływ ziemniaków do miejsc przeznaczenia, nawet jeśli oznaczało to podróżowanie dłuższymi trasami. Egipt korzysta z konkurencyjnych cen transportu ze względu na znaczne ilości ziemniaków eksportowanych.
Abdelhay podkreślił podstawowy kryzys na światowym rynku świeżych produktów, wskazując na potencjalne niedobory ziemniaków w 2024 r. Czynniki takie jak zmiana klimatu i ograniczenia eksportowe nałożone przez kluczowe kraje produkujące ziemniaki budzą obawy na rynku, potencjalnie prowadząc do podwyżek cen. Kraje azjatyckie, takie jak Malezja, Tajlandia i Zjednoczone Emiraty Arabskie, w dużym stopniu polegają na zewnętrznych źródłach świeżych ziemniaków, a głównymi dostawcami są Niemcy, Indie, Chiny, Pakistan, Bangladesz i Egipt.
W krajobrazie rynkowym, charakteryzującym się utrzymującymi się przez wiele sezonów wyzwaniami, coraz ważniejsze staje się znaczenie handlu międzynarodowego i dywersyfikacji źródeł żywności. Abdelhay podkreślił szansę Egiptu na zwiększenie swojego udziału w rynku i pełnienie roli strategicznego dostawcy świeżych ziemniaków do krajów Zatoki Perskiej i Dalekiego Wschodu. Przewaga Egiptu polega na obfitych dostawach wysokiej jakości ziemniaków nadających się do różnych celów przetwórstwa spożywczego. Wyzwanie polega jednak na zarządzaniu dostawami po zakończeniu sezonu żniwnego w czerwcu, co wiąże się z koniecznością planowania strategicznego przechowywania i zatwierdzania dostaw od lipca do września.