W niedawnym oświadczeniu Erica NIRDOLA, dyrektora generalnego zakładów Comité Nord i SIPRE, ujawniono, że Francja produkuje oszałamiające 600,000 200,000 ton sadzonek ziemniaka rocznie, z czego znaczna część, XNUMX XNUMX ton, jest eksportowana – co stanowi świadectwo doskonałości branży i kluczową rolę we wzmacnianiu nadwyżki handlowej Francji.
Jednak pomimo swojego historycznego znaczenia, francuski sektor sadzenia ziemniaków znajduje się w burzliwych wodach. Tylko w ciągu ostatnich dwóch lat nastąpił niepokojący spadek powierzchni upraw o 17%, co szczególnie dotknęło Comité Nord Plant de PdT, który reprezentuje prawie 70% produkcji ziemniaków we Francji. To pogorszenie koniunktury nie tylko zagraża suwerenności żywnościowej Francji, ale także zagraża całemu francuskiemu przemysłowi ziemniaczanemu.
DLACZEGO SPADEK?
Impasy techniczne w coraz większym stopniu obciążają producentów sadzonek ziemniaków, zwiększając zarówno obciążenia finansowe, jak i psychiczne. Rosnące koszty, wydatki na siłę roboczą i niezbędne inwestycje spychają producentów na krawędź, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem odrzucenia upraw i degradacji upraw, co prowadzi do skromnych lub zerowych dochodów.
Być może jednak najbardziej palącą kwestią jest malejący urok uprawy ziemniaków w porównaniu z mniej ryzykownymi alternatywami, które wymagają mniejszych inwestycji, zarówno ludzkich, jak i materialnych.
NIEPOKOJĄCA ROZRÓŻNICA
Co więcej, w branży występują rażące różnice w wynagrodzeniach. Producenci roślin ziemniaka często otrzymują nawet trzykrotnie mniej niż rzeczywista wartość ich produktu, płacona przez rolników będących użytkownikami końcowymi, co podkreśla niepokojącą lukę dystrybucyjną pogłębioną przez warstwy pośrednie.
Gdzie znika ten margines? Rozbrzmiewają pilne wezwania do ponownej oceny podziału wartości, wzywające do większej przejrzystości i sprawiedliwości wśród zainteresowanych stron w sektorze ziemniaków.
Podsumowując, ponieważ francuski przemysł sadzenia ziemniaków zmaga się z egzystencjalnymi wyzwaniami, konieczne jest, aby dyskusje koncentrowały się na dystrybucji wartości, a zainteresowane strony przyjęły bardziej przejrzyste i sprawiedliwe praktyki. Los francuskiego sektora ziemniaków wisi na włosku i wymaga pilnych i zbiorowych działań, aby zapewnić jego odporność i witalność dla przyszłych pokoleń. 🥔🇫🇷🌱