Badania wykazały, że przyjęcie perspektywy płci podczas prowadzenia badań agronomicznych i prac pomocniczych zapewnia skuteczniejsze podejście do zwalczania szkodników i chorób na poziomie pola.
Dzieje się tak dlatego, że kobiety i mężczyźni-rolnicy często odgrywają różne role w produkcji rolnej. Kobiety posiadają różny poziom wiedzy na temat szkodników i chorób oraz w różny sposób są zaangażowane w praktyki zarządzania nimi. Często mają też bardziej ograniczone zasoby, aby móc realizować te praktyki.
Pomimo tych różnic badania i szkolenia w zakresie zwalczania szkodników i chorób często są skierowane do „rolników”, zaniedbując specyficzne potrzeby kobiet i mężczyzn, a także relacje władzy w gospodarstwach domowych i społecznościach. Należy zaradzić temu zaniedbaniu, ponieważ zapewnianie rolnikom kobiet i mężczyzn odpowiedniego wsparcia pod względem płci pomaga zwiększyć stosowanie odpowiednich technologii i praktyk ochrony upraw, zmniejszyć narażenie rolników na pestycydy i poprawić jakość środowiska.
Synteza przypadków badawczych przeprowadzone w Azji i Afryce Subsaharyjskiej miały na celu dostarczenie konkretnych informacji na temat tego, w jaki sposób perspektywa płci może przyczynić się do udoskonalenia badań w dziedzinie agronomii i praktyk w zakresie ich rozszerzania. Przypadków badawczych i syntezy dokonał zespół badaczy, w skład którego wchodzili m.in Béla Teeken, Jednostka Hodowli Manioku i Grupa Nauk Społecznych, IITA.
Syntezą kierowała Nozomi Kawarazuka z Wydziału Nauk Społecznych i Żywienia, Międzynarodowe Centrum Ziemniaka (CIP). Skupiono się na korzeniach, bulwach i bananach (RTB), które są ważnymi uprawami biednych ludzi na globalnym Południu. Zwalczanie szkodników i chorób staje się coraz ważniejsze w przypadku tych upraw ze względu na zmniejszenie strat i poprawę produktywności w obliczu zmian klimatycznych oraz poprawę jakości upraw przeznaczonych na rynek komercyjny.
Dostępnych jest kilka środków kontroli pozwalających rozwiązać te problemy, w tym stosowanie pestycydów; metody kontroli kulturowej, biologicznej i mechanicznej; stosowanie odmian roślin odpornych na choroby; botanika; czyste nasiona; płodozmian; ściółkowanie; współplon; i terminowe sadzenie. Aby jednak ułatwić przyjęcie tych metod kontroli, niezwykle ważne jest zbadanie praktyk, spostrzeżeń i doświadczeń rolników z perspektywy płci.
Badania wykazały, że w krajach takich jak Uganda, Rwanda i Burundi pestycydy są często stosowane do zwalczania głównych szkodników owadzich w systemach uprawy ziemniaków. Jednak kobiety zwykle nie należą do pracowników doradczych przeszkolonych w zakresie bezpiecznego stosowania pestycydów, pomimo ich znaczącej roli w uprawie ziemniaków. Na wyżynach Afryki Wschodniej produkcją bananów zajmują się głównie mężczyźni, a usługi doradcze często są skierowane do mężczyzn.
Okazało się to wyzwaniem dla wielu gospodarstw domowych produkujących banany, ponieważ wielu mężczyzn wyemigrowało do kopalń i ośrodków miejskich, podczas gdy kobiety pozostały w tyle, aby zarządzać produkcją bananów. Podczas prac terenowych na działkach słodkich ziemniaków w Etiopii i Ghanie naukowcy zdali sobie sprawę, że mężczyźni i kobiety posługują się różnymi językami i mają odmienne poglądy na temat szkodników. Dlatego przyjmują różne metody kontroli, które są zgodne z ich rolami płciowymi.
Mężczyźni zajmują się głównie orką i praktykują wczesne sadzenie, aby zapobiec inwazji, podczas gdy kobiety polują i zabijają szkodniki na polu, ponieważ są odpowiedzialne za rutynowe zarządzanie. W Etiopii głównie kobiety-rolnicy nie wdrażały regularnie uzgodnionych praktyk, takich jak opryskiwanie pól, ze względu na brak środków finansowych na zakup środków grzybobójczych. Prowadziło to zwykle do sankcji i kar pieniężnych nakładanych na rolniczki, które nie miały tak dużego dostępu do zasobów finansowych jak mężczyźni.
Biorąc pod uwagę przyszłe zagrożenie chorobą brunatnej plamistości manioku w Nigerii, dla hodowców niezwykle ważne będzie uwzględnienie ważnych cech jakościowych produktów spożywczych przy opracowywaniu odmian odpornych na choroby. Dzieje się tak dlatego, że przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu tych produktów zajmują się głównie kobiety, ponieważ stanowią one ważne źródło dochodu kobiet i bezpieczeństwo żywnościowe gospodarstw domowych. Praca w terenie w Nigerii pod przewodnictwem IITA wykazały, że kobiety częściej niż mężczyźni wspominają o potrzebie odmian manioku, ponieważ dobrze nadają się one do produktów spożywczych.
Odkrycia te sugerują, że należy zwrócić szczególną uwagę na odmienną rolę i pozycję mężczyzn i kobiet w uprawach RTB. Kobiety i mężczyźni powinni przejść ukierunkowane szkolenia w zakresie środków zarządzania, bezpiecznego stosowania pestycydów i innych środków agrochemicznych, biorąc pod uwagę ich różne zadania związane z płcią, aby mogli uniknąć zatrucia pestycydami, przyczyniając się jednocześnie do skutecznego zarządzania uprawami. Doradcami powinni być więcej kobiet i szkolić zarówno mężczyzn, jak i kobiety w zakresie dobrych praktyk agronomicznych w zakresie produkcji roślinnej. Co ważne, zespół doszedł do wniosku, że zrozumienie wiedzy na temat szkodników obu płci oraz metod ich zwalczania w oparciu o lata praktycznego doświadczenia jest ważne w rozwianiu ich obaw i zapewnieniu odpowiednich praktyk.
Zespół wzywa do prowadzenia badań partycypacyjnych uwzględniających płeć i podejścia partycypacyjnego w pracy doradczej. „Badania i rozwój rolnictwa powinny obejmować perspektywę płci, z wyraźnym uwzględnieniem możliwych różnych możliwości, warunków pracy, zadań, wiedzy i umiejętności mężczyzn i kobiet w wyniku norm dotyczących płci” – stwierdziła Teeken.