Według badania opublikowanego we wtorek (30 listopada), koszt pestycydów może znacznie przewyższyć korzyści ekonomiczne.
By WESTERA VAN GAALA BRUKSELA, 30 LISTOPADA, 07:08
Połączenia Biuro Oceny Skutków Społecznych Informacji Obywatelskiej (BASIC), organizacja pozarządowa z siedzibą w Paryżu, odkryła, że producenci pestycydów kosztują UE 2.3 mld euro dotacji.
Jednocześnie sektor generuje około 900 mln euro zysków, a badanie wskazuje, że nie jest to skuteczny sposób wydatkowania środków na rolnictwo.
„Potrojenie gospodarstw ekologicznych do 2030 r. kosztowałoby 1.85 mld euro rocznie – mniej niż roczne dotacje wydawane na pestycydy” – napisała grupa naukowców związanych z BASIC.
Badanie wspomina również o innych kosztach dla społeczeństwa, które są wykorzystywane na korzyść producentów pestycydów, w tym wielkiej czwórki – BASF, Bayer, ChemChina, Corteva – które stanowią 60 procent światowej sprzedaży.
Na przykład UE przekazuje 57.8 mld euro rocznych subsydiów na utrzymanie praktyk rolniczych opartych na pestycydach – czyli około połowy całkowitego budżetu UE.
Część tych pieniędzy trafia do kieszeni tych firm.
Korzystny wpływ miały również maszyny, nawozy, pestycydy i odmiany hybrydowe/GMO. Światowa produkcja rolna wzrosła o 350 procent w ciągu ostatnich 20 lat.
Pomogło to branży pestycydów osiągnąć roczny obrót w wysokości 53 miliardów euro w 2020 r. – a UE jest jednym z największych rynków konsumenckich, ze sprzedażą 12 miliardów euro dla rolników w 2019 r.
W badaniu stwierdzono jednak, że negatywny wpływ na środowisko, bioróżnorodność i zdrowie ludzkie potencjalnie przeważa nad tymi korzyściami.
Odwołuje się do wcześniejszych badań Francuski Narodowy Instytut Badań Rolniczych (INRA), który oszacował koszt zdrowotny pestycydów w Stanach Zjednoczonych na około 1.3 do 13 mld euro rocznie.
A liczba badań potwierdzających podejrzenia, że pestycydy powodują raka, chorobę Parkinsona lub inne choroby, wciąż rośnie.
W 2015 r. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) Światowej Organizacji Zdrowia również stwierdziła, że istnieją „mocne dowody”, że narażenie na glifosat może powodować uszkodzenia DNA.
Przemysł pestycydów płaci swoim unijnym lobbystom zbiorowe 10 milionów euro rocznie, ale jego przesłanie, że pestycydy są niezbędne do poprawy produktywności, zaczyna budzić krytykę.
Zgodnie z studium przyrody,wydajność w wielu obszarach upraw na całym świecie, w których stosuje się pestycydy, spada.
Chociaż nie ma ostatecznych dowodów łączących niższe plony z pestycydami, istnieją oznaki, że odporność na pestycydy sprawia, że są one mniej skuteczne.
Prezydent Francji Emmanuel Macron zobowiązał się wykorzystać swoją prezydencję w UE w 2022 r. do pracy na rzecz przyspieszonego wycofywania pestycydów.
W swojej przełomowej strategii „od pola do stołu” Unia Europejska wyznaczyła sobie cel 50-procentowej redukcji stosowania pestycydów do 2030 roku.
Jednak planuje się również odnowienie autoryzacji glifosatu chwastobójczego w przyszłym roku, Zgłoszono EUobserver.
W sprawozdaniu zdecydowanie odradza się odnawianie, jako niezbędny pierwszy krok dla UE do osiągnięcia własnych celów zrównoważonego rozwoju.
- Ponieważ towary w UE mają swobodnie przemieszczać się przez granice państwowe, przetworzona żywność jest w ten sposób rozprowadzana. Dlatego konsumenci mogą znaleźć warzywa i owoce traktowane chloropiryfosem w swoich sklepach spożywczych, nawet jeśli takie traktowanie nigdy nie było dozwolone w kraju.
- Utworzono paneuropejski system ostrzegania, aby władze krajowe powiadamiały inne władze o wykryciu niebezpiecznej żywności. Alerty te często pojawiają się po sprzedaży i konsumpcji podejrzanych produktów.
- Osiem państw członkowskich zakazało lub nigdy nie zezwoliło na stosowanie produktów chloropiryfosowych: Dania, Finlandia, Niemcy, Irlandia, Łotwa, Litwa, Słowenia i Szwecja.
- Wielka Brytania zakazała stosowania chloropiryfosu, z jednym wyjątkiem, w 2016 roku. Chlorpyrios nie jest dopuszczony w Norwegii ani w Islandii. Według gazety Tagblatt, 12 czerwca szwajcarski rząd podjął decyzję o wycofaniu zezwoleń na 12 produktów chloropiryfosowych i chloropiryfosowo-metylowych.